آئین مستان

تو شدی امیر و من

روی پات افتادم

به تو پیش فاطمه

دست بیعت دادم

نوکری تو شده تقدیرم

بی اختیار سمت نجف میرم

عید غدیر که میشه

روزیه محرمم رو از تو میگیرم

دین و دنیامی    مثل بابامی     الحمدلله آقامی

حاجتم رو آخرش

من ازت میگیرم

کربلایی میشم و

تو نجف میمیرم

خزون دل با تو چه سر سبزه

عشق تو به دو دنیا می ارزه

هر کی یه یا علی بگه پاهاش

سر پل صراط نمی لرزه

روبروی هیئتا

باز ابالفضل رسیده

به نیابت از همه

سیدا عیدی میده

یه عمره سر مست گل یاسیم

تنها در خونتو میشناسیم

نوکر بچه های تو آقا

علی الخصوص زینب و عباسیم

دین و دنیامی    مثل بابامی     الحمدلله آقامی

از عرش خدا بوی گل زهرا میاد

خورشید هُدی میتابه رو دست جواد

با نغمه شادی پیچیده صدای منادی

میخونه سرود ولادت که اومده حضرت هادی

امشب آسمون دل بیتابه

نور ازلی میتابه به ظلمت دنیا

بارون تا دم سحر میباره

زمانه رو دستاش داره یک غنچه زیبا

از عرش خدا بوی گل زهرا میاد

خورشید هُدی میتابه رو دست جواد

دریای کرم تو نگاه آسمونیش

عالم اسیر سخاوت و مهربونیش

مهتاب سعادت، طلیعه نور هدایت

یه روزی میشه  عاشقا رو میبره برای زیارت

هستی بیقرار و خاطرخواشه

دلا میون دستاشه که یوسف زهراست

عشقش چراغ شبای تاره

که نور محبت داره تجلی یکتاست

از عرش خدا بوی گل زهرا میاد

خورشید هُدی میتابه رو دست جواد

شوق حرمش آرزوی اهل ولا

شیش گوشه تو آینه کرببلا

تو عین بهاری یه عالمه دیوونه داری

سائلای تو همه میگن برای ما کم نمی ذاری

دلها به کرامتت مدیونن  تو حریم تو مهمونن   عنایت عشقی

شیعه به ولای تو پاینده    به هوای تو پابنده     حقیقت عشقی

شده ام بر آن که پری زنم به هوات یا علیَ النقی

سفری کنم و سری زنم به سرات یا علیَ النقی

به هوات تازه کنم نفس، به سرات آیم از این قفس

برسم به مأمن آسمانِ ز قفات یا علیَ النقی

علی علی علی

هله ای قلم تو شروع کن، ز درون درآ و طلوع کن

بنویس سر در مشق های سیات یا علیَ النقی

بنویس دست مِداحتم نرسد به عرش فضائلت

شود آب های جهان اگر که دوات یا علی النقی

علی علی علی

تو همان تجلّی ایزدی، که به شکل بنده درآمدی

و سروده ای غزل از زبان خدات یا علیَ النقی

علی علی علی

و به استناد زیارتت، تو و اهل بیت نبوتت

شده اید رب جلی ولی به صفات یا علیَ النقی

ز عدم وجود درست کن، ز نبود بود درست کن

و به شیر جان بده با مسیح نگات یا علیَ النقی

منم آشنای قدیم تو، ز دیار عبدالعظیم تو

که سلام می دهمت به شوقِ لقات یا علیَ النقی

علی علی علی

نبُوَد به بودن تو غمم، به خدا که حُرِ جهنمم

که گرفته ام به ولات برگِ برات یا علیَ النقی

علی علی علی

مولا مولا یا بن الزهرا امام هادی

بیاد بیت الولا جمال داور ببین

جمال داور نگر روی پیمبرببین

کمال خیرالنسا جلال حیدر ببین

کنار ابن الرضا رضای دیگر ببین

جواد را با گلی بهشت پرور ببین

بهشت از این گل گرفت آبرو احترام

مولا مولا یا ابن الزهرا امام هادی

ابو الحسن کنیه و علی بود نام او

زحور دل می برد کبوتر بام او

پرندگان هوا شیفته دام او

درندگان زمین اشک فشان رام او

چشمه آب حیات جر عه ای از جام او

الا الا تشنگان از او ستانید جام

مولا مولا یا ابن الزهرا امام هادی

پناه من کوی او، نگاه من سوی او

کعبه من سامره، قبله من روی او

رشته توحید من، سلسله موی او

بهشت در سایه، قامت دلجوی او

جهان هستی همه، پر از هیا هوی او

عالم خلقت  کند در حرمش ازدحام

مولا مولا یا بن الزهرا امام هادی

به هر کجا جا کنم مرا وطن سامره است

تکلمم روز و شب به هر سخن سامره است

نقل سخن سامره نُقل دهن سامره است

مرا به جنت چکار بهشت من سامره است

که خاک آن مظهر حی زمن  سامره است

به صبح گاهش درود

به شام گاهش سلام

مولا مولا یا ابن الزهرا امام هادی

نویده، سپیده، به گوش اهل دل رسیده

بیا که، سعادت، عیدی این عید سعیده

عالم به زیر، پای عروسه

جن و ملک خاک قدمهاشو می بوسه

رو سر همه سایه ی عشقه

شب نزول آیه ی عشقه

بدو بدو بدو شب شب مولاست

شب عروسی حیدر و زهراست

شکوه، جوونی، به یه نگاه کهکشونی

روح الامین هم، روی زمینه

دلش می خواد خنده ی داماد و ببینه

لحظه ی طلوع راز عشقه

علی میون نماز عشقه

بدو بدو بدو شب شب مولاست

شب عروسی حیدر و زهراست

سروره، رو لبها، شده شبیه موج دریا

برا این ، عروسی، چراغونی شده دو دنیا

بیاید ببینید، آئینه ها رو

تا ببینید اوج خدایی خدا رو

اونیکه جهانو آفریده

ما رو سر این سفره کشیده

بدو بدو بدو شب شب مولاست

شب عروسی حیدر و زهراست

وفا رو، صفا رو، مادری کرده انبیا رو

عروسی، که دستش، حس می کنه دست خدا رو

نور خدا هاله ی عروسه

زمین و زمان پشت قباله ی عروسه

بدو بدو بدو شب شب مولاست

شب عروسی حیدر و زهراست

قامت دامادی مولا تماشا دارد امشب

او چه غم دارد عروسی مثل زهرا دارد امشب

می به ساغر کن پیاپی ساقیا بی واهمه

از سر مستی بگویم یا علی و فاطمه

دخت احمد در نگاه مرتضی میخندد امشب

مرتضی در دیده ی خیر النسا میخندد امشب

با تبسم، چشم مست مصطفی می خندد امشب

شادمانی كن، كزین شادی خدا می خندد امشب

قامت دامادی مولا تماشا دارد امشب

او چه غم دارد عروسی مثل زهرا دارد امشب

نوای مستی شنو از تمام هستی امشب

 حبيبه ی مهربان احمد عروس خدا شود

فلك بگردد، ملك بخندند، حور العين برقصند

 بهشت برين با صفا شود امشب

خدا تماشا كند چو زهرا، نگاهش به سوی نگاه خوش مرتضی شود

به دست لطف محمد، خم گیسوی علی را خدا شانه می کند

علی به هر تار گیسو، دل عاشق مرا مست دیوانه می کند

قامت دامادی مولا تماشا دارد امشب

او چه غم دارد عروسی مثل زهرا دارد امشب